Verbist aardappelen
“Ik heb wel geluk dat mijn hobby mijn job is en omgekeerd”
De oprichting van de firma Verbist dateert al van meer dan een eeuw geleden. De huidige zaakvoerder, Carl Verbist (53), vertegenwoordigt de vierde generatie in het bedrijf. Zijn zoon Arne, die vier jaar geleden in het bedrijf stapte, is dus al de vijfde generatie.
In 2004 heeft Carl het bedrijf van zijn vader overgenomen. Hij zat toen al twintig jaar in het bedrijf. “Toen ik zestien was ben ik begonnen mijn vader te helpen”, vertelt Carl. In 1998 start Verbist een schilbedrijf om aan de steeds grotere vraag van geschilde aardappelen te voldoen.
Door het grote succes hiervan is er in 2010 een grotere fabriek in Hulshout gebouwd, die Carl Verbist van nul opstartte. De aardappelen worden aangekocht bij de boeren en Verbist aardappelen sorteert, schilt en versnijdt deze tot frietjes in zakken van 10kg.
Vanaf de fabriek in Hulshout worden de frieten uitgeleverd naar meer dan vierhonderd frituren en restaurants.
De aardappelen die niet gebruikt kunnen worden om frieten van te maken gaan naar de fabriek en daar worden kroketten van gemaakt. Er gaat dus niets verloren.
100% Scania “Ons wagenpark ziet er redelijk goed uit want het is helemaal nieuw”, lacht Carl Verbist. “Allemaal nieuwe Scania’s. Vroeger reden we altijd met een ander merk waar we ook een goede garage hadden maar Scania heeft altijd in mijn hoofd gezeten en is altijd mijn merk geweest. Ik durfde nooit de stap te nemen om naar een ander merk over te stappen maar zeven jaar geleden kocht ik mijn eerste Scania 730 en toen ging de bal aan het rollen. Ondertussen hebben we zes Scania’s rondrijden en er gaan er nog één of twee nieuwe bijkomen omdat we toch wel gegroeid zijn. Op al onze nieuwe Scania’s hebben we een onderhoudscontract bij Buga.
In al die jaren heb ik nog nooit stukken gehad met mijn vrachtwagens dus tot hiertoe loopt alles goed.”
“Er zijn momenteel acht chauffeurs die voor ons rijden. Mijn zoon Arne rijdt voor twee en heeft ook die Scania ziekte geërfd. Twee jaar geleden is hij mee in de zaak gekomen en we hebben dan nog een transportfirma er bijgenomen waar we zwembaden mee vervoeren. Dat is ook nog zo iets speciaals en ook een onderdeel van de hobby. Lang, speciaal vervoer, soms breed. Daar krijg je ook wel een kick van om daar mee rond te rijden. Dat is wel plezant om mee te manoeuvreren.”
Hobby “Mijn klanten sluiten nooit allemaal op hetzelfde moment en daardoor heb ik nooit verlof. Ik heb wel geluk dat mijn hobby mijn job is en omgekeerd. Auto’s en camions zijn mijn hobby. Ik heb dan ook altijd een dikke auto gehad en dat geldt ook voor mijn camions. Andere mensen gaan graag op verlof, maar ik steek de tijd en het geld in mijn camions. Dat zijn keuzes die je maakt. Het verschil met mijn hobby en die van anderen is dat mijn hobby opbrengt.
Een rustig ritje naar Nederland op een zondag doe ik wel graag. Dat is voor mij ook ontspanning en ik verdien er nog iets mee ook. Het is niet dat ik alleen maar rijd heel de week, ik sta ook nog in de fabriek. Ik heb genoeg afwisseling.”
“Ik ga ook regelmatig naar truckshows. Het is heel fijn om met vrienden samen te zijn en er hangt altijd wel een goede sfeer op zo’n truckshow. Af en toe gaan we met een beker naar huis, dat is ook wel leuk.”
V8 “De keuze voor V8 zit in het koppeke. Het is toch nog iets anders om een V8 te hebben. Dat ronkt schoon en is ook iets sneller. Mijn auto is ook een V8. Aan mijn nieuwe Scania V8 die, die net helemaal klaar is, heb ik alles laten doen wat je maar kan doen. Helemaal omgebouwd langs de buitenkant, ook met de pijpen omhoog en vanbinnen is hij ook helemaal bekleed. Mijn camions zijn mijn ding, ik heb niets anders. Toen ik 50 jaar werd heb ik van Ronny Ceusters een schilderij gekregen van mijn Scania neus (torpedo) die ik nog heb staan. Ik vond dat zo mooi en dat hebben we op de achterkant laten plaatsen van de nieuwe V8.”
“Ik krijg het niet meer over mijn hart om een ander merk dan Scania te kopen. Er komen wel regelmatige andere verkopers van andere merken die ook wel hun merk in die kleur willen zien rondrijden. Ik vind het mooier om één merk te hebben, allemaal hetzelfde. Als ik content ben met iemand dan blijf ik erbij. Ik probeer altijd met dezelfde mensen te werken. Ik heb ook niet graag dat mijn klanten dat zouden doen.”
