Maurik van den Heuvel

“Er moet geen diesel in maar benzine, maar voor de Dakar maak ik een uitzondering"

Het zat er al heel vroeg in, de liefde voor alles met wielen, behalve de vrachtwagen dan. Maurik van den Heuvel mag dan een goedlopend transportbedrijf hebben, vrachtwagens doen hem niet zo veel. Toch heeft één vrachtwagen zijn hart gestolen: de Dakar truck.

“Sinds mijn jeugd heb ik al als hobby autocross, 4x4. Later ben ik gaan racen en enduro, dat is met de motor off road rijden, erbij gaan doen. In dat wereldje is Dakar het ultieme. Ik heb altijd gedacht dat ik hem met de motor of auto zou doen,” aldus Maurik van den Heuvel.

Niemand zal ook iets anders vermoeden, zeker niet als hij in de jaren negentig werkt als autoverkoper. Tegen de tijd dat hij zich echter verder gaat verdiepen in Dakar runt hij zijn eigen transportbedrijf. Maurik is het wereldje ingerold via het bedrijf van zijn vader (zie kader), maar heeft eigenlijk helemaal niets met vrachtwagens. “Ik geloof dat we er zo’n 170 hebben, maar vraag me niet hoeveel precies, welke merken en hoeveel pk’s ze hebben. Ik weet er niets van.”

Eerste rallytruck Als in 2014 de knop omgaat en er tijd in de agenda wordt vrijgemaakt voor de Dakar vindt Maurik dat hij als transportbedrijfeigenaar niet achter kan blijven en gaat volledig voor de vrachtwagen. “Ik zeg altijd: ‘Er moet geen diesel in maar benzine’, maar voor de Dakar maak ik een uitzondering.” “Ik ben bij andere teams gaan informeren over hoe en wat, budgetten enzovoort. Zo ben ik ook in contact gekomen met Schoones, die een rallytruck te koop had staan. Die heb ik ’s nachts om half één nog gekocht. Ik dacht: dan hebben we die maar al vast, dan kan het avontuur beginnen. Ik weet nog dat ik thuis kwam ’s nachts om half één en zei tegen mijn vrouw: ‘ik heb een vrachtwagen gekocht’. Dat ze zei: ‘Moet je me daar voor wakker maken, want die koop je toch tien per jaar?’ Maar ik zei: ‘Dit is een rally truck’, en toen ging het nachtlampje toch wel even aan.”

Sindsdien is het één en al Dakar voor Maurik van den Heuvel. “Ik had nog helemaal niets, ik had zelfs nog geen team.” Maar wanneer Mauriks plannen naar buiten komen worden er genoeg mensen om hem heen enthousiast. Wie er achter het stuur gaat zitten is niet moeilijk. Op zijn 19e haalde hijzelf namelijk al zijn vrachtwagenrijbewijs. “Ik vind zelf wel dat ik genoeg race rally ervaring had om dat te doen, en dat is ook altijd goed gegaan. Vanaf dag één voelde ik mezelf wel vertrouwd in de wagen.”

Eerste truckrally Trainingsplekken zijn schaars in Nederland. De Oirschotse Heide en omgeploegde maisvelden dienen als trainingsveld, maar voor een goed terrein wijkt team Dakarspeed uit naar Zuid Frankrijk. De eerste rally waar Maurik en zijn team aan meedoen was in Oost Duitsland. Daarmee behalen ze ook hun Cross Country licentie. Dat is een vierjaarlijkse licentie om wereldwijd rally’s te mogen rijden. “Het is lastig om met een vrachtwagen aan internationale rally’s deel te nemen, die zijn er niet veel. Dus het was na wat training en de rally in Duitsland gelijk de Dakar in.” “Eenmaal daar was het één en al stress, adrenaline en spanning. Je hebt totaal geen idee wat er gaat gebeuren, je kent het alleen van de verhalen. Dat ebt dan in de loop van de dagen wel weg, je wordt iets relaxter. Je weet iets meer wat de verwachting is. Maar die eerste dag, die eerste kilometers…”

Zwaar Die spanning is niet voor niets. De Dakar is al de zwaarste rally die er maar is en dan is de vrachtwagen ook nog niet de meest comfortabele keuze. “De meeste klappen krijg je in een vrachtwagen. Dat komt omdat we volgens het regelement maar 30cm veerweg mogen hebben en de wagen moet minimaal 8,5 ton wegen. Je nek en rug krijgen het daardoor flink te verduren.” Voorafgaand aan de Dakar wordt er dan ook flink getraind. “Vier maanden daarvoor begin ik met drie a vier dagen fanatiek trainen per week. Zowel op kracht als conditie. Ik ben meestal zo’n vier a vijf kilo lichter aan de start.” Het Dakar traject is altijd rond de 9.000 km, waarvan 5.000km special (dat is echt op tijd) en de rest zijn verbindingsetappes. Deze etappes moeten de deelnemers hooguit in een bepaalde tijd hebben gereden. “De specials zijn etappes van 400 tot 600 km per dag, we hebben er zelfs ooit één gehad van 800km. En dat is, als het goed is, zonder te stoppen. Als we stoppen is het alleen voor een lekke band. Eerst stopte we nog om te plassen, maar dat doen we ook niet meer, nu rijden we door.” “Het is eigenlijk heel triest, het is twee weken lang maar het gaat vanaf de start af om minuten en seconden. Je kunt geen minuut verliezen, want dan doe je al niet meer mee met de top 10.”

Positie En de top 10 is toch waar team Dakarspeed voor strijdt. En dan tellen de kleinste dingen mee. Een bandenwissel kost ze nu nog geen vijf minuten meer. Dat hebben ze inmiddels al zo vaak geoefend. Inspiratie uit de pitstop bij de Formule 1 en hydronische stempels zorgen voor minuten winst. “Maar in de woestijn is het toch altijd wel weer dat je een wielmoer verliest of dat die band toch zwaarder lijkt na vier uur rally rijden.” Alhoewel er zeker wordt genoten van de omgeving is het maar één moment waar het echt om gaat. “Het mooiste moment? Finishen. We zijn nu zeven keer gestart, vijf keer gefinisht, vijf medailles. Twee keer dus niet. Het tweede jaar zijn we uitgevallen op een lullig technisch probleempje. Het elektrische gaspedaal werkte niet meer. Die konden we ’s nachts niet meer repareren. Het afgelopen jaar zijn we voor het eerst goed gecrasht waardoor de auto na dag drie total loss was. Ja toen moesten we ook naar huis.”

Huidige truck Het was een grote teleurstelling, vooral omdat team Dakarspeed er dit jaar hoge verwachtingen van had. In de drie dagen dat ze meereden hadden ze wel veel bekijks met hun wagen. “Het is wel leuk om iets opvallends te hebben. We hadden eerst een Scania torpedo, maar dat model wordt natuurlijk niet meer geproduceerd dus we wilde iets vernieuwends. We hebben nog wel gedacht aan de nieuwe Scania cabine, maar dan krijg je automatisch het front stuur. Dat is eigenlijk, wil je met de top meedraaien in de Dakar, niet gewenst. De Navistar cabine heeft wel een paar stoere neuzen.” Maar nu de Scania cabine is vervangen wil dat niet zeggen dat de samenwerking is gestopt. “Er is een samenwerking gekomen met Scania voor de motor. “Wij waren daar heel blij mee want we kwamen nog 200pk te kort. Die Scania motor is super sterk en levert nu met gemak meer dan 1000pk. Hij is ook zeer betrouwbaar gebleken.” Het gehele team is blij met de Scania motor, al is het jammer dat het geen V8 is. “Het is de 13 liter. Het was eerst wel het idee, toen we nog met de Scania torpedo reden, om er een V8 in te leggen, maar net dat jaar werd het verboden in de Dakar en was het maximaal 13 liter.” De rallytruck is geheel bedacht en samengesteld door het Dakarspeed team. “We zoeken de grenzen op wat technisch mag. Met onder andere de Scania motor, een Allison automatische schakelbak en eigen software die wij helemaal zelf instellen.” Het gebrek van een V8 in de rallywagen wordt goed gemaakt met de overige wagens. “De servicetruck is eigenlijk een complete mobiele werkplaats. Het is een Scania V8 waar nog een aanhanger achter kan voor nood. Daar zit alles in, lasapparaat, noodaggregaat. Sinds vorig jaar hebben we ook nog de Scania V8 camper erbij.”

De crash Al het goede materiaal mocht echter niet baten begin dit jaar tijdens de Dakar. Maurik: “De auto was super snel. We hebben al een keer top tien gehaald dus ik ging voor top vijf. De snelheid zat er in, we reden eigenlijk constant op de zesde plek. Maar dat was ook de valkuil. Je gaat zo hard, als je dan een foutje maakt en twee seconden te laat remt dan is het afgelopen. Dat is het tegenwoordige Dakar, het gaat zo ontzettend hard.” “Ik zag een concurrent voor me rijden die wilde ik pakken. Eigenlijk reed ik daardoor net 20km te hard voor die omgeving.” Doordat er ook nog een jeep voor de truck rijdt pakt Maurik een andere route, en dan komen ze bij een net iets te hoge duin. “In de lucht hoop je nog dat hij goed terecht komt, maar bij de eerste klap weet je al genoeg. Je ziet alles om je heen versplinteren. Het waren eigenlijk drie klappen. Het eerste wat ik zei, en dat is wel lullig, was: ‘einde rally’ en toen vroeg ik pas aan de jongens of ze ongedeerd waren. Dan is het de bedoeling er snel uit te komen. Want ik was bang dat er iemand op zou klappen, dat gebeurde ook. Toen vloog hij ook nog in brand, en dan is het zo snel mogelijk blussen. Dat viel ook nog tegen.” Gelukkig is er niemand gewond, wel blijkt de rolbeugel krom, waardoor hij door de Dakar organisatie wordt afgekeurd. Hij is niet veilig meer. “Die dag valt het nog wel mee. Het is afgelopen en we gaan maar via de satelliettelefoon bellen dat we naar huis komen. Alleen de volgende morgen voel je het pas emotioneel. De rest start wel gewoon. De rest van je Dakar vrienden om je heen, alle teams gaan gewoon weer verder. Die vertrekken om een uur of vijf en om een uur of negen is zo’n hele bivak leeg. Dan zit je daar alleen met je half afgebrande truck, total loss.” Het Dakarspeed team ziet echter kansen voor Dakar 2022 in Saoedi Arabië. “De truck is al goed. Nu willen we hem weer snel klaarmaken en voor de top vijf gaan.” Scania heeft er alle vertrouwen in en wenst het Dakarspeed team al het geluk toe.

Van den Heuvel Logistiek B.V.

Maurik van den Heuvel haalde inspiratie uit zijn vader en ooms bedrijf. Zij hadden een autobedrijf waarvanuit ze ook gingen koerieren, toen was dit nog vrij nieuw in Nederland. In 1997 besluit Maurik om dit samen met zijn neef serieuzer aan te pakken. Ze stoppen beide met hun baan en startte een koeriersbedrijf op. “We hebben in 2000 Van Den Heuvel Logistiek opgericht, dat koerieren kon altijd wel iemand goedkoper, daarom zijn we ons gaan richten op de logistiek. Vanaf toen is het hard gegaan. Drie keer verhuist, steeds groter. Mijn neef is in 2008 uitgestapt en ben ik de enige eigenaar. Sinds twee jaar zit er een directie op, een algemeen directeur en operationeel directeur. En ben ik iets minder dagelijks betrokken bij het bedrijf. Daarom kan ik me nu bezig houden met Dakar en speciale auto’s.”

Scania Afgelopen jaar neemt Van den Heuvel Logistiek Houtman Transport over. Met deze overname wordt gelijk het aandeel Scania’s enorm vergroot. “Het merendeel is Scania. Ik denk dat we er wel zo’n honderd hebben. De laatste jaren bestellen we eigenlijk bijna 100% Scania. We kiezen voor Scania omdat het universeel is. We zien bij andere merken dat ze wel bakwagens tot grote opleggers hebben maar dat we uit verschillende modellen moeten kiezen. Scania heeft een mooie nieuwe lijn en chauffeurs zijn er enthousiast over. Zij wegen zwaar in de keuze.”

Duurzaam Ondanks zijn grote passie voor Dakar en auto’s houdt Maurik van den Heuvel zich wel degelijk bezig met de duurzaamheid van zijn wagenpark. “We proberen op duurzaamheid voorop mee te lopen. Bewust niet helemaal voorop, maar meelopen. We waren de eerste die dual fuel hadden, ook één van de eerste die LNG hadden. We hebben inmiddels ook de eerste Scania Hybrids besteld. Helemaal elektrisch durven we nog niet, dat past nog niet helemaal bij ons werk. Het is bij ons niet de vraag vanuit de klant, we doen het puur uit eigen beweging.” “Ook willen we nog een derde hub in Nederland zodat de afstanden korter worden. We zitten nu in zuid (Uden), noord (Zwolle) en dan zoeken we nog iets in west (in de lijn Amsterdam/Roosendaal). Dan is het in één keer een groot volume overbrengen en daarna verdelen.”