“Mijn job zie ik nooit als werk, eerder als hobby”

Marcel Boermans was één van de tien finalisten tijdens de Nationale finale van de Scania Driver Competitions. Na het wegvallen van de leeftijdgrens van maximaal 35 jaar greep hij, als 63-jarige, zijn kans om eindelijk eens mee te doen aan deze competitie. Niet alleen heeft hij de proeven goed uitgeoefend, maar hij ging ook nog eens naar huis met de Goodfuels prijs van zuinigste chauffeur onder de finalisten.

“Al van voor dat ik in het leger ging wist ik dat ik chauffeur wilde worden. Ik heb altijd twee dingen gezegd: ofwel ging ik boer worden zoals mijn ouders, ofwel ging ik met de camion rijden. Iets anders bestond er niet. Het is dan uiteindelijk de camion geworden. Tijdens mijn legerdienst heb ik mijn groot rijbewijs gehaald en na het leger ben ik in de camion gekropen en ik ben er nooit meer uit gekomen.

Ik begon te werken bij een bedrijf in Zemst, waar ze natuurlijk ook Scania’s hadden. Als er geen Scania in het wagenpark stond, was ik snel terug weg. Destijds was de Scania liefde er al. Het begon met de Scania 350 8 cilinder en daar heb ik effectief ook mee gereden als jonge snotter van 22 jaar. ‘Uit de weg, hier kom ik’ (lacht).

Ik heb meer dan dertig jaar internationaal gereden en sinds 1992 werk ik als zelfstandige. Ik reed naar Duitsland, Frankrijk, Denemarken, Engeland, Spanje, Italië en heel veel naar Zwitserland.

Sinds 2006 doe ik geen internationaal transport meer. Wat ik toch wel ergens jammer vind. Het waren echt mooie tijden. Elke dag was speciaal en er ging geen dag voorbij of er gebeurde wel iets.Maar ook nu is elke dag verschillend. Nu rijd ik hoofdzakelijk haventransport van ’s morgens totdat ’s avonds mijn uren op zijn. Overal zijn er wegenwerken, dat maakt het wel moeilijker.

Ik zorg dat containers van A naar B en van B tot C geraken. Ik vertrek geladen van het magazijn naar de kaaien, maar ik neem ook een geladen container mee terug. De wagen is dus wel 80% van de tijd geladen. Ik neem veel gewicht mee en dat verklaart ook het verbruik, een gemiddeld verbruik van 32 à 32,5 liter. Andere havenwerkers zitten toch 3 à 4 liter hoger. Ik probeer toch altijd wel rekening te houden met het verbruik. Tijdens de proef op de Driver Competititions had ik ook wel geluk met het verkeer. De rondpunten kon ik oprijden zonder te remmen. Ik heb bijna niet moeten stoppen. Iedere keer als je stopt ben je toch een halve liter mazout kwijt, dan mag je nog zo voorzichtig zijn. Het is gewoon een beetje het verkeer lezen en de ervaring. Je leert dat gewoon, je gaat veel meer uitrollen.

Het leukste aan mijn job is rijden… vrijheid…. Rijden, de motor laten draaien, muziekje erbij (ik ben een grote liefhebber van country muziek) en een kop koffie. Ik verveel mij nooit.

Mijn job zie ik nooit als werk, eerder als hobby. En als ik klaar ben met mijn werk, dan ga ik in het weekend nog off-road rijden met mijn Jeep. Dat doen we ook wel af en toe in het buitenland, zoals Roemenië, Portugal, Engeland en Wales was het mooiste.

Mijn moeder zei vroeger altijd: “Als het ni brult en als het ni stinkt, dan leeft hij niet”. En daar had ze wel gelijk in (lacht).

Ik wist dat de Scania Driver Competitions bestonden en dat er een leeftijdsgrens was. Toen ik de uitnodiging ontving in mijn mailbox viel het me onmiddellijk op dat de leeftijdsgrens weggevallen was. Dus ik heb meegedaan en het was toch wel een verrassing dat ik mocht meedoen in de finale in Den Bosch.

Bij een volgende editie ga ik me zeker terug inschrijven. Ik zal dan wel zien wat ervan komt. De eenvoud van al de proeven maakt het juist moeilijk. Want je bent niet in je normale doen. Ik heb zelfs geen tijd gehad om de auto’s te zien die er stonden.”

Deel dit artikel: